Onze reis door de Franse Bourgogne gaat dwars door natuurpark de Morvan. De Morvan in Frankrijk is als een verborgen schat die wacht om ontdekt te worden. Denk aan glooiende heuvels bedekt met groene weiden, pittoreske dorpjes met charmante huisjes en adembenemende uitzichten op kristalheldere meren. Morvan Frankrijk is de perfecte plek om te ontsnappen aan de drukte van het dagelijks leven en te genieten van de rust en schoonheid van de natuur.

Autun, Romeins dorp aan de rand van de Morvan

Komende vanuit Cluny gaan we voorwaarts en tegelijkertijd terug in de tijd. Kijkende naar de landkaart laten we het meest zuidelijke puntje van onze reis door de Franse Bourgogne achter ons. Na circa twee uur rijden arriveren we in Autun. Wellicht een combinatie van ‘oud’ en ‘toen’? Ons Frans is niet zo best.

Toch, in het plaatsje zelf is wel veel te vinden van oud en toen. Zo overnachten we op een ‘enigszins vergane glorie’ camping. Alles is aanwezig en schoon. Met een winkeltje bij de receptie. Een speeltuintje voor de kinderen. Maar bruisend is het niet. Zeker niet als je kijkt naar ‘oude’ foto’s op het naastgelegen veld nabij de rivier. Daarop zie je dat de plek van deze camping in het verleden een mondaine badplaats was.

Op zo een 500 meter van de camping zien we één van de vier ‘oude’ stadspoorten. Drie ervan zijn deels intact. In de Romeinse tijd is Autun ommuurd en toegang was alleen mogelijk via deze poorten. Elke poort heeft een andere naam. Deze poort heeft de naam Arroux meegekregen. Vernoemd naar de naastgelegen rivier.

Romeinse tempel Autun

Lopend langs de rivier zien we een aantal vissers. Aan de andere zijde diverse moestuintjes. Daarachter huizen gebouwd op de ‘oude’ stadsmuur. Via een brug komen we aan bij het meest ‘oude’ gebouw van Autun. Een tempel uit de eerste eeuw na Christus. Hetgeen je ziet is slechts een overblijfsel van wat hier ooit heeft gestaan. Met 24 meter hoog en 16 meter breed een immens gebouw. Uit recent onderzoek is gebleken dat ondergronds nog veel meer te vinden is uit de Romeinse tijd zoals enkele badhuizen. Wat een indrukwekkende plek.

Vanaf de tempel kijk je in de verte uit op het plaatsje Autun. Een bezoekje aan Autun staat voor ons morgen op het programma. We zijn tenslotte nog niet voorbij de stadspoort geweest. Tijdens onze wandeling, vlakbij de camping, zien we nog een ‘was – is’ fotobordje hangen. Op de foto zie je hoe een dame hier vroeger de was deed in een stromende rivier. Nu is het kurkdroog en loop je er zo doorheen.

Centrum Autun

Achter de stadspoorten van Autun komt veel historie tevoorschijn. Met name de Romeinen hebben hier flink huisgehouden. Eén van de overblijfselen is het theater. Binnen Europa één van de grootste Romeinse theaters met een capaciteit van circa 20.000 mensen. Ook het grafmonument, een berg met spitse punt, is een bijzondere verschijning.

In het eerste weekend van augustus worden in Autun ‘de Romeinse dagen’ georganiseerd. Een evenement waarin je meegenomen wordt naar de tijd van toen. Op de ‘Place des Marbles’ staan allemaal tentjes met ‘oude’ voorwerpen en kun je verschillende workshops en demonstraties volgen.

Zo krijgen we uitleg over hoe ze te werk gaan met opgravingen. Tekenen we op een bordje met een soort klei, de voorloper van papier. En zien we hoe georganiseerd het Romeinse leger was opgesteld tijdens gevechten.

Tussendoor lopen we richting het oude centrum, rondom de kathedraal. Binnen is een duo aan het repeteren voor operazang. Wat een krachtige stemmen en wat een gaaf geluid in zo een grote kerk. Verder is het zeer rustig in Autun. Op zondag zijn alle winkels gesloten. Vooral als we door de ‘moderne’ winkelstraat lopen is het opmerkelijk stil.

Aan het einde van de winkelstraat staan we ineens bij ons vertrekpunt. We hebben dus een ronde gelopen. Daar vinden we een mooie boulangerie (bakkerij) die wel open is op zondag. Koffie met een pistache gebakje lusten wij wel na deze wandeling. De dag sluiten we gezamenlijk af met de Romeinen. Het was leuk, indrukwekkend, veel geleerd en we hebben heerlijk genoten.

Anost, tussen de ‘locals’ in de Morvan

Om zoveel mogelijk te ervaren hoe de mensen leven in de Morvan Frankrijk overnachten we in Anost. Een piepklein dorpje waar de gemeentelijke camperplaats (normale parkeerplaats in het centrum) is afgesloten vanwege een kermis. Een evenement waar wij op maandag, onze dag van aankomst, overigens niets meer van hebben kunnen vinden. Anost is ook het dorpje waar op maandag de ‘enkele’ winkeltjes gesloten zijn. En het dorpje waar het ‘oude’ tankstation langs de stoeprand nog bestaat maar helaas wel volledig is afgekoppeld.

Ondanks reviews op het Internet dat hondjes niet welkom zijn rijden we naar de nabijgelegen camping. ‘Camping Municipal du Pont de Bussy’ wordt beheerd door een Nederlandse dame. De benadeelde review is onterecht en vermoedelijk van iemand uit het dorpje zelf. De roddels zijn ook in dit dorpje nog niet de wereld uit! Wij zijn hartelijk welkom en mogen zelf bepalen waar we willen staan met onze camper.

Naast de camping is een natuur zwemvijver. Zodra het zonnetje tevoorschijn komt is het gelijk drukbezocht. Hondjes mogen niet zwemmen in de vijver. Zwemmen voor hondjes is even verderop wel toegestaan in het riviertje bij het bruggetje, waarin overigens hetzelfde water stroomt als in de zwemvijver.

Centrum Anost

Op de camping vind je een smalle haag die de weg leidt naar het centrum. Bij de ingang nog zeer spannend waar je uitkomt. Maar eenmaal erdoorheen gelopen sta je een paar meter verderop gewoon op dezelfde camping, erg grappig. Vanaf hier kun je via een steile helling omhoog klimmen naar de weg richting het centrum.

In het dorpje nemen we een kijkje in de kerk. Het is erg stil en de verf bladdert van de muren. We zijn niet alleen in de kerk. Plotseling gaat de telefoon en begint het deuntje van Queen “I want to break free” af te spelen. “God knows …”, uiteraard zeer toepasselijk!

Verder valt op dat jongeren hier geen Engelse taal spreken. Communiceren via een vertaal app op de smartphone biedt dan uitkomst. Wat we ook handig vinden is dat je tegenwoordig eenvoudig vanaf een foto tekst kunt vertalen. Zo weten we tenminste vanaf welke tijd de bakker morgen open is.

‘s Avonds proberen we iets uit wat we nog niet eerder hebben gedaan. Het bereiden van pizza op de mini BBQ. Wij weten inmiddels dat dit supergoed is gelukt!

Lac du Settons, stuwmeer in het hart van de Morvan

Onderweg van Anost naar Lac du Settons zien we een prachtig heuvellandschap. Winkels, restaurants of tankstations zijn in de weide omtrek niet te bekennen. Goed dat we hierop voorbereid zijn met een volle brandstoftank en een noodpakket aan voedsel.

Rond kwart over twaalf arriveren we bij Lac du Settons. Niet het grootste meer van de Morvan maar wel het meest toeristisch. Wie graag rondom het meer loopt mag hiervoor enkele uren uittrekken. Een ronde om het meer is circa 16 kilometer lang.

“Dat de Morvan drukbezochte plekken kent ervaren we aan Lac du Settons. We verblijven op een camping waar alles en iedereen hutjemutje op elkaar zit”

Camping Lac du Settons in de Morvan Frankrijk

Maar eerst een plekje vinden op de camping. Helaas, aanmelden is pas mogelijk vanaf twee uur. Uw plekje is nog niet vrij. Hoe gaan we dat doen met onze koelkast? Tijdelijk krijgen we een ander plekje aangewezen zodat we alvast stroom kunnen gebruiken. Steil omhoog, korte bocht linksaf. Precies waar een auto bij een tentje op de hoek geparkeerd staat. Waar de bomen tegen de rand van het straatje groeien. En aan de andere kant een steile afgrond naar beneden. Met geknepen billen, de hellingproef, handen in het stuur en zweet op de rug, hij staat! Stroom aankoppelen en koffie. Nu wachten totdat de receptie opengaat.

Vijf voor twee staan we opnieuw bij de receptie. Nee hoor, u moet écht nog vijf minuten wachten. Twee uur, de receptie opent en de telefoon gaat. Geef me nog twee seconden… Eindelijk, tien over twee, we zijn aan de beurt. Als we omkijken staat opeens een lange rij mensen te wachten. Ondanks, krijgen we een mooie plek met uitzicht op het meer. Met wat gestuntel laten we het veld met sardientjes achter ons en verhuizen we naar een andere plaats. Vanaf deze plek is het heerlijk toeven!

Aan het Settons meer

Later op de dag, als de temperatuur daalt, maken we een wandeling langs het meer. Tobi neemt een verfrissende duik in het water. Achter de receptie blijkt een typisch camping winkeltje te zitten. Een flesje bier is daar zelfs duurder dan een halve liter op het naastgelegen terras van de camping kantine.

Nadat we een heerlijke pasta hebben gegeten lopen we samen naar de camping kantine. Op die plek is WiFi beschikbaar en kijken we voetbal. Dat is gelijk de enige winst voor Edwin vandaag. Want met het spelletje regenwormen was Jouke vanavond glansrijk de beste!

De opvolgende dagen genieten we heerlijk van de zon en het meer!

Vézelay, een typisch Pelgrims dorp in de Morvan

We verlaten het Settons meer en rijden naar Vézelay. Dit plaatsje ligt aan de linkerzijde van natuurpark de Morvan. Hiermee verlaten we tevens het massatoerisme en krijgen de mooie natuur van de Morvan Frankrijk ervoor terug.

Onderweg stoppen we bij de enige supermarkt die we tijdens de route tegenkomen, in Quarré-les-Tombes. Wat is er met het figuurtje van Jouke gebeurd? Of zijn de winkelwagentjes hier zo anders dan bij ons? Bij een échte ‘mini market’ horen natuurlijk ook mini winkelwagentjes. Nu de mini prijzen nog. Misschien staan ze wel in kleine lettertjes geschreven maar de rekening is, ten opzichte van eerdere supermarkten, zeer maxi!

Vlakbij Vézelay stroomt een riviertje en rijden we langs een camping waar veel bedrijvigheid is met kano’s. Vanaf hier is het één steile weg omhoog naar het dorpje, circa 4km. Wij besluiten door te rijden naar de volgende camping omdat die iets gunstiger ligt om te voet Vézelay te verkennen, circa 2km. Gelukkig komen we op dat laatste stukje nog één camper tegen. Dat is precies het plekje waar wij mogen staan. Hebben wij even geluk!

Camping Vézelay in de Morvan Frankrijk

Als je buiten zit op de camping in Vézelay merk je pas het verschil met de vorige camping in de Morvan. Van schreeuwende kinderen naar het geluid van vogels en krekels. En af en toe het geluid van een luchtballon die komt overvaren.

Het is een warme dag. Tobi speelt in een emmer water en wij beginnen aan ons nieuw spelletje LAMA. Even dachten we aan het gelijknamige tv programma waarin je van alles moet uitbeelden maar het blijkt een leuk kaartspel te zijn. Vooral een spelletje waarbij je niet hoeft na te denken. En met deze temperatuur vinden wij dat prima!

De volgende ochtend om kwart over zeven! Wat hoor ik toch? Jawel, in alle vroegte komt alweer een luchtballon overvaren. Dan maar gelijk uit de veren. Stukje wandelen met Tobi, koffie zetten en ons bestelde broodje voor vandaag ophalen. We zijn erachter gekomen dat baguette meer op stokbrood lijkt en een pain, gezien de grootte, hiervan de Amerikaanse versie is. Zeker genoeg ontbijt voor twee!

Eenmaal bij de receptie liggen geen broodjes klaar voor Friesen. We hebben met zekerheid besteld en ook al betaald. De naam Jouke evenals de naam Edwin komen niet voor op het bestellijstje. Opeens gaat bij de jongen achter de receptie het lampje branden. “Ik denk dat ik Johanna heb geschreven. Dat vind ik namelijk gemakkelijker dan Friesen. Vind je het goed als ik dat voor morgen weer doe?”.

Centrum Vézelay

Volgens diezelfde jongen van de receptie hebben we vanaf de camping drie opties om te voet in Vézelay te komen; 1) tien minuutjes via de geasfalteerde hoofdweg, 2) twintig minuutjes via een vlak wandelpad langs de wijnranken, 3) dertig minuten klimmen en struinen door het heuvellandschap. Wij gaan voor route 2 wat achteraf toch route 3 blijkt te zijn.

Onderweg hebben we ontzettend genoten van de vergezichten maar zijn we blij dat we in Vézelay zijn. Zeker met de huidige temperatuur! Direct eerste terras op om wat te drinken. Dat hebben we wel verdiend, vinden we zelf. Zegt de serveerster: “Helaas, zonder lunch bij ons geen tafeltje.” Op het volgende terras zijn we wel welkom. Hier krijgen we zelfs twee grote glazen water van het huis en kunnen we tevens een Vézelay biertje proeven.

Na een koffietje, biertje en water voor Tobi zijn we uitgerust voor de stadswandeling. We klimmen omhoog richting kathedraal. Eenmaal binnen blijkt een uitvaart gaande te zijn. Volgens de lokale bevolking een zeldzame gebeurtenis in deze kathedraal. Ondertussen heeft Tobi meer oog voor het achterblijvende hondje van de overleden dame. Een Bichon die enigszins op Tobi lijkt. Wij besluiten later terug te komen.

Kathedraal Vézelay

Achter de kathedraal worden we getrakteerd op een mooi parkje met bijzondere bomen. Ze hebben een dikke stam met allemaal vertakkingen daarbovenop. En een weids uitzicht over het heuvellandschap van de Morvan. Zo proberen we onze gelopen wandelroute terug te vinden vanuit de lucht.

Na de dienst gaan we opnieuw de kathedraal binnen. Wat een immens gebouw met zoveel details. Met een ondergrondse crypte en de naastgelegen abdij is dit een plek met veel historie.

Antiek en kunstwinkels Vézelay

Zullen we lunchen? Oeps, dat kan niet meer. De keuken in Frankrijk is helaas maar tot 13:30u open en daarna pas weer voor het avondeten. Bij een brasserie vinden we alsnog een plaatsje voor een panini met wat te drinken.

De gevel van ieder pandje is bijzonder om te zien. Veel van wat je hier ziet is gebouwd tussen de twaalfde en zeventiende eeuw na Christus. In een oud kerkje zit een kunstgalerij. In een ander kerkje een antiekwinkel met enorme wijnkelder. Lopend door de winkelstraat komen we een vrouw met hondje tegen. Dat hondje lijkt sprekend op Tobi. Weer een Bichon! Dat verklaart waarom we vaker gevraagd worden of Tobi een Bichon is.

Vézelay is een typisch Pelgrims dorp. In het centrum is een stempelpost en in het asfalt zijn de schelpen (wegwijzers) genageld. Edwin gaat bij de stempelpost naar binnen. Op de tweede verdieping zit een oude dame in klederdracht. Zoals verwacht spreekt ze geen woord Engels dus veel verder dan Bonjour komen we niet. Ook vandaag zien we meerdere wandelaars die deze tocht, veelal met stok, afleggen.

Wij beginnen in ieder geval aan onze tocht terug naar de camping. Dan een warme douche, eten, spelletje en naar bed.

Avallon, van appelboom tot historische monumenten

De volgende ochtend, als onze broodjes dan toch op naam van Johanna staan, komt Johanna naar het broodje. Daar krijgt Jouke van de jongen bij de receptie een mooie toeristische route aangewezen hoe we van Vézelay naar Avallon kunnen rijden. “Aangezien het smalle straatjes zijn moet je wel over stuurmanskunsten beschikken”. Wij denken terug aan ons avontuur in Aveiro Portugal waar we met de camper voor hetere vuren hebben gestaan. Let’s go!

Het is inderdaad een mooie tocht. Omdat het vrij rustig is op de weg kunnen we heerlijk als een slakkenhuisje verplaatsen. Geen stress, weinig tegenliggers en ook de straatjes vallen best mee. Het is eigenlijk wel mooi hier. Grote rotswanden langs de weg en veel groen. Het lijkt enigszins op het Mullerthal in Luxemburg.

Onderweg komen we bij een groot evenemententerrein. Langs het terrein loopt een watertje waar je heelijk kunt wandelen. Ook hebben we nog een stuk van ons Johanna brood over. Met een bakje koffie en een appel een prima lunch.

Voordat we naar de volgende camping gaan stoppen we eerst bij de supermarkt. Edwin mag de winkel in en blijft ruim drie kwartier weg. Wat een grote winkel is dat zeg! Voordeel is wel dat je nooit weet wat hij meeneemt.

Camping Avallon in de Morvan Frankrijk

In Avallon overnachten we op een mooie camping. De camping zelf ligt in een dal waardoor je het gevoel hebt in een natuurrijk stadion te zijn. Voor de receptie is een fleurige bloemenzee.

We krijgen een warm ontvangst van de beheerder die meeloopt naar ons plekje, alles perfect begeleid en een gedegen uitleg geeft. Helaas spreekt de beste man net zoveel Engels als wij Frans. Maar goed dat wij de Franse taal een klein beetje beginnen te snappen. In ieder geval precies voldoende om te begrijpen welke vragen aan ons worden gesteld.

Naast de camper ligt een stukje gras. Heerlijk voor Tobi en een mooie plek om te barbecuen. Want als Edwin boodschapjes doet is er altijd iets lekkers! Dit keer garnalenspiesen met knoflook en peterselie, kip-limoen spiesen met tomaatjes en een goed glas wijn.

Centrum Avallon

Vanuit de camping is een speciale wandelroute gemaakt naar het centrum van Avallon. Deze route vind je niet op Google maps en hebben we gekregen bij aankomst.

Rechtsaf, dan steil omhoog, beetje klimmen en nog steiler omhoog. Het lijkt wel een pelgrimstocht! Boven op de berg ligt Avallon. Wij komen aan via een kleine poort, de oude stadspoort. Bijzondere ervaring is dat de andere kant van het dorpje volledig vlak is en je het gevoel hebt een stadscentrum binnen te lopen.

Avallon is ontstaan in de Romeinse tijd. De naam is afgeleid van appelboom. In het dorpje is veel historie bewaard gebleven. Ook vind je hier veel herdenkingsplekken ter nagedachtenis aan de verschillende oorlogen waar Avallon bij betrokken is geweest.

Grote kerk Avallon

Een deel van de grote kerk is intact, het middenstuk gerestaureerd tot kunstgalerij en het rechterdeel volledig gemoderniseerd tot eetcafé. Bijzonder detail in deze kerk is de kapel. Bij binnenkomst zie je rondom beelden in nissen staan. Als je wat beter kijkt zie je dat het allemaal handschilderingen zijn. Net zoals op het plafond en alle overige ornamenten.

Naast de toren ligt ook weer een kerkje en een klein stukje verderop de meisjesschool. Achter de toren is een gezellig straatje. Vlaggetjes hangen boven de terrasjes en het zonnetje doet de rest. Dit sfeertje willen we graag meepikken en wij lusten wel een koffietje met een lekker citroen en chocolade gebakje.

Stadswandeling Avallon

Net zoals in Cluny kun je in Avallon een stadswandeling maken door de emblemen van de stad te volgen die op de grond zijn vastgenageld. Hier geen geit maar kikkers! Zo lopen we langs de markthal (alleen op zaterdagochtend open), een oorlogsmonument, het park, de stadsmuur en een verborgen stadstuin. Daar genieten we in alle rust van een heerlijk ijsje.

Na het beklimmen van de toren, die toevallig open is vanwege een expositie, dalen we af naar de camping. Onderweg genieten we van de vergezichten en luisteren we naar Franse chansons via de telefoon totdat we in het dal weer tussen de rotsen staan. Beentjes omhoog, burgertje eten, douchen en samen uitzoeken hoe we onze reis door de Franse Bourgogne vervolgen.

Wat vind je van ons reisverslag? Laat een reactie achter onderaan deze pagina!

Booking.com

---

---