Na ons avontuur langs de Moezel in Duitsland trekken we met onze camper verder naar Luxemburg. We gaan op zoek naar de mooiste bezienswaardigheden die eenvoudig te voet bereikbaar zijn vanaf verschillende campings in Luxemburg.

Camping Schützwiese in Wasserbillig Luxemburg

In Wasserbillig verblijven we op Camping Schützwiese, gelegen aan de grens waar de Moezel Duitsland en Luxemburg scheidt. De camping heeft zowel toeristische plaatsen als vaste staanplekken. Hoewel er in Wasserbillig zelf niet veel te beleven valt, is het wel een handige uitvalsbasis. Bijvoorbeeld om met de trein een dagje naar Luxemburg-Stad te gaan.

Lees onze tips over:
Alles wat je nodig hebt voor een comfortabele camperreis

Ons eerste verblijf in Luxemburg is in het dorpje Wasserbillig. Vrij vertaald betekent dat ‘water goedkoop’ of, als je het met een knipoog vanuit het dialect bekijkt: ‘wat is er goedkoop?’ Nou, in Luxemburg is dat zeker het openbaar vervoer, want dat is helemaal gratis! En als je dan op loopafstand van een treinstation verblijft, zou het zonde zijn om de trein niet te nemen.

Dus daar gaan we: twee reizigers en een hondje zonder treinkaartje. Een beetje met het gevoel alsof we zwartrijden, onderweg naar Luxemburg-Stad.

Deze activiteiten mag je zeker niet missen!

Gratis met de intercity naar Luxemburg-Stad

Met de intercity gaat het lekker vlot en staan we binnen een half uur in Luxemburg-Stad. Het treinstation is trouwens verrassend mooi. Vooral de plafondschildering is een blikvanger! Vanaf daar is het nog ruim twee kilometer lopen naar het historische centrum, maar gelukkig rijdt er iedere tien minuten een tram die je er zo naartoe brengt. En jawel, ook die is helemaal gratis!

Onze eerste stop is het toeristen informatiecentrum. Onderweg maken we gebruik van de toiletten in de winkelstraat. Zéér schoon en, je raadt het al, gratis! Bij de ’tourist office’ vragen we naar een stadswandeling zodat we de belangrijkste bezienswaardigheden in Luxemburg-Stad op een prettige manier kunnen ontdekken. We krijgen een wandelroute van ongeveer 2,5 kilometer, inclusief een Nederlandstalige beschrijving. En natuurlijk, ook deze service is helemaal gratis!

Tijdens onze rondwandeling komen we langs enkele indrukwekkende bezienswaardigheden, zoals het ruiterstandbeeld van koning Willem II, het Groothertogelijk Paleis, en de oude stadskern waar Luxemburg (of Lucilinburhuc, wat ‘kasteeltje’ betekent) is ontstaan. Ook de imposante kathedraal van Luxemburg en het monument met de ‘Gouden Dame’ mogen niet ontbreken.

Tussendoor genieten we van heerlijke versnaperingen, zoals een cappuccino met karamelsaus en een verfrissende watermeloensalade. Op zondag zijn de meeste winkels en restaurants in Luxemburg gesloten, maar souvenirwinkels, tabakshops en eetgelegenheden blijven open. Ondanks de rust op zondag is het in de stad lekker druk en absoluut gezellig.

Vlak voordat we met de tram en trein terug naar Wasserbillig gaan, speelt Tobi uitbundig met een zelfgemaakte hond, gemaakt door een ballonartiest. Het is hilarisch om te zien! Eenmaal terug op onze camping in Wasserbillig zijn we compleet moegestreden. Zo moe zelfs, dat koken er niet meer in zit. Vanavond wordt het dus afhaalpizza. Ook gratis? Nee, dat niet maar oh zo lekker!

Met de bus naar de supermarkt in Echternach

Via een kleine omweg, maar wel een ontzettend mooie route, komen we aan in Berdorf. Het lijkt op het eerste gezicht een pittoresk dorpje, hoog gelegen op een berg.

Wanneer we boodschappen willen doen, ontdekken we dat de supermarkt op maandagmiddag gesloten is. De dichtstbijzijnde supermarkt ligt enkele kilometers verderop, maar wandelen is op dit moment geen optie. Niet gepland, maar aangezien het openbaar vervoer toch gratis is, besluiten we de bus naar Echternach te nemen voor de boodschappen.

In het centrum van Berdorf wachten we op de bus, waar we een ontzettend lieve oudere dame ontmoeten. Ze heeft wat moeite met de juiste woorden, maar spreekt vloeiend Luxemburgs, Duits, Engels en Frans. Ze begeleidt ons naar de bus en wijst ons de weg naar Echternach. Zelf moet ze enkele brieven posten, maar ook dat blijkt niet mogelijk in Berdorf. Daarom gaat zij ook naar Echternach.

We bedanken haar en lopen verder naar het centrum, maar even later staat ze weer bij ons. Ze heeft nog wat extra tips voor ons: een gezellig winkelstraatje en een geweldig leuk café, de Irish Pub.

Echternach de oudste stad van Luxemburg

We hebben haar tip opgevolgd en zijn gelijk op het terras neergestreken. Naast ons zit een plaatselijke vriendengroep te borrelen. Op maandag zijn veel restaurants gesloten waardoor ze niet hoeven te werken en die middag gezellig bij elkaar komen. De nodige biertjes zullen niet ontbreken.

Een van de mannen komt naar ons toe en klopt op Edwin’s schouder. Zo van, hey maat! Hij deelt verhalen over zijn hondje en vertelt wat over zijn vrienden. Ook geeft hij enkele tips over restaurantjes in de regio. Het zal je niet verbazen dat de eigenaren van die restaurantjes ook in die vriendengroep zitten. Samen hebben we op het terras een hoop lol. Het is hier leuk om mensen te kijken. De ene heel anders gekleed dan de ander. Sommige hebben hoedjes op met bewegende konijnenoren. Even later een groep kinderen die samenblijven door hun handen vast te houden aan een touw. Dit is ongetwijfeld de corona-proof versie van hand-in-hand.

Voor het afrekenen gaat Jouke nog snel naar het toilet. Als ze terugkomt hoor je: “Ohh, dat is gaaf daarbinnen. Wow, dat moet je écht zien! Superleuk gemaakt”. Edwin’s nieuwsgierigheid is getrokken en gaat ook richting toilet. De ober vraagt vanachter de bar “wilde je betalen?”. “Regel maar met Jouke. Ik heb begrepen dat ik even naar het toilet moet”.

Via een trap kun je naar boven en kom je in een splinternieuw jaren zestig stijl café. Het toilet was bijzaak dus maar even goed rondkijken naar alle decoratie, een nisje met dartbord en de vele chesterfield bankjes. Wat een gezellige sfeer!

Na het terras lopen we door verschillende straatjes en komen uit bij de Willibrordusbasiliek. Achterin de basiliek is een crypte met tombe. Veel tijd is niet over want we gingen eigenlijk alleen voor de boodschappen heen en weer naar Echternach. We hebben nog negen minuten over dan vertrekt de bus.

Toeval of niet. Als Jouke vliegend de supermarkt binnenrent komt de oudere dame naar buiten gelopen. Ze vraagt of we ook terug gaan naar Berdorf. “Als we het redden met de boodschappen wel. Anders wordt het voor ons een uur wachten.” Na een flitsend supermarktbezoek in recordtijd gaat de bus toch rijden en stopt voor onze neus. We mogen alsnog, weliswaar te laat, meerijden. De oudere dame glimlacht naar ons. Als we uiteindelijk een beetje beschamend vragen hoe oud ze is blijkt ze achtentachtig te zijn. Voor ons bijzonder, voor haar gewoon een feit.

Luxemburg camping Berdorf

De beste camping in Berdorf is volgens ons Camping Martbusch. Helaas was deze camping volgeboekt waardoor wij zijn uitgeweken naar Camping Belle-Vue.

Dit is onze eerste camping waar barbecueën met open vuur is toegestaan. Dit laten wij niet aan ons voorbij gaan. Dat heeft de straat geweten. Later die avond blijkt dat we niet de enige zijn. Op een aantal plekken wordt zelfs een kampvuur gestookt. Een groep speelt samen het weerwolven spel en wij houden het bij onze favoriete spelletjes voor 2 personen.

Gek op spelletjes? Dit zijn leuke spelletjes voor 2 personen!

Bij camping Belle-Vue kun je voor broodjesservice terecht bij een klein schuurdeurtje tegenover de receptie. Hier liggen ‘s ochtends alle bestellingen klaar om afgehaald te worden. Het is een steile klim naar boven maar de broodjes zijn lekker.

Prachtige natuur in het Müllerthal nabij Berdorf

Berdorf behoort tot het Müllerthal. Vanwege het berglandschap ook wel ‘klein Zwitserland’ genoemd. Het Müllerthal staat bekend om de natuur en vele wandelroutes. Sommige zijn wel tientallen kilometers lang. Wij lopen vandaag de Mullerthal Trail B2. Dit is een tocht van 4,2 kilometer en hoogteverschil van circa 65 meter. Normaal gesproken is deze tocht in circa twee uur te doen, wij nemen de tijd.

Tobi gaat ook mee en samen kijken wij onze ogen uit. De tocht begint met een bospad, een hangbrug en enkele trappen. Even verderop wordt het steeds mooier. Achter ieder hoekje is zoveel te zien. Je zou hier wel duizenden foto’s kunnen maken.

Avontuurlijk is de tocht zeker. Vooral als we via een brandweertrap naar boven klimmen. Na 3 uur en 45 minuten zijn we rond geweest. We trakteren onszelf op wat lekkers te drinken en nemen gelijk een burger menu erbij. Het is een vermoeiende dag maar absoluut de moeite waard!

Blijven we nog een nachtje of gaan we verder? De plek is rustig, de omgeving is mooi, de douches kan beter maar vooral de rooklucht van de vele kampvuurtjes ‘s avonds en ‘s nachts is voor ons doorslaggevend om te vertrekken.

Camping de La Sure in Diekirch

Via Beaufort, Reisdorf en Bettendorf rijden we naar Diekirch. Hier verblijven we op Luxemburg camping de La Sure Diekirch, gelegen op loopafstand van het centrum. De camping wordt gerund door een jeugdig Nederlands stel. Wij krijgen een plaatsje met uitzicht op rivier de Sauer. Wij vinden het daarbij erg fijn dat Tobi recht voor de deur een groot speelveld heeft om te ravotten.

Voor de boodschappen lopen we de burg over naar het centrum van Diekirch. Daar vind je een enorme supermarkt, de Match. Wat omvang betreft doet die zeker niet onder voor een Nederlandse supermarkt XL.

Op zoek naar de Ezel van Diekirch

Vandaag gaan we op zoek naar het verhaal over de ezel, de mascotte van de stad Diekirch. Via de brug over het water zijn we binnen 10 minuutjes in het centrum. Eerst lekker op het terras wat drinken. Zittend aan een bartafel zegt Jouke “die broodjes van hiernaast zou ik ook wel lusten”. Nog voor het opnemen van de bestelling hebben we onze spullen gepakt en zijn we verhuist naar de buurman. Uiteindelijk een goede keuze!

Voor onze zoektocht naar de ezel hoeven we niet ver te gaan. Op het plein staat een fontein met ‘de ezel met de gouden munt’. Een straatje verderop zien we Sinterklaas met ezel. Ook in het orgel van de St. Laurentiuskerk zit een ezel verstopt. In de kerk krijgen we een demonstratie hoe met een druk op de knop het ezeltje tussen de orgelpijpen tevoorschijn komt en begint te I-aa’en. Daarnaast hebben ze in Diekirch zelfs een ezel waar één keer per jaar, met Carnaval, bier uit stroomt. Dat moet wel Diekirch bier zijn!

Bij de toeristen informatie en in de kerk liggen folders van de omgeving. In één van die folders staat een stadswandeling uitgeschreven. Zo weten we zeker dat we alle leuke plekjes in Diekirch hebben gezien. Een bezoekje aan de verschillende musea zoals het automuseum en militaire museum slaan we vanwege het mooie weer over.

In een andere folder lezen we het verhaal over de ezel. Eigenlijk zijn het er twee. Het eerste verhaal schrijft dat Diekirch in een ver verleden een centraal knooppunt voor treinverbindingen zou zijn geworden maar dat ‘de ezels van Diekirch’ niet met de tijd mee wilden gaan. Sommige mensen spreken aanvullend over blokkades met ezels die toentertijd hebben plaatsgevonden.

Het tweede verhaal schrijft dat ezels vroeger de enige werkkrachten waren die de boeren konden helpen om hun velden en wijngaarden te bebouwen vanwege het heuvelachtige berglandschap. Tegenwoordig staat de ezel voor Diekirch symbool als ‘eretitel’. Hij wordt met humor en geestigheid gedragen!

Camperplaats Vianden

Nadat we alle buren in Diekirch op de camping gedag hebben gezegd worden we uitgezwaaid voor onze volgende bestemming. We rijden naar Vianden! Dit stadje staat bekend om haar kasteel. Hoewel we eerder in Vianden zijn geweest weten we nog altijd niet hoe het kasteel van binnen uitziet.

Dichtbij Vianden hebben we geen camping gevonden maar wel een camperplaats. Een overnachtingsplek alleen voor campers. Kampeergedrag is toegestaan en je staat direct naast het water met uitzicht op kasteel Vianden.

Kasteel Vianden

Vanuit het centrum vertrekt een treintje naar het kasteel. Bij aankomst kunnen we gelijk instappen en zo besparen we onszelf een zware klim naar boven. Flierefluitende staan we bij de ingang als we te horen krijgen dat hondjes niet naar binnen mogen. We besluiten toch tickets te kopen en om-en-om naar binnen te gaan. De ander wacht in de cafetaria.

Het kasteel telt 22 kamers. Naast de overblijfselen van vroeger is goed in beeld gebracht hoe het kasteel is geëvolueerd door de eeuwen heen. Zo zien we hoe een mooi kasteel in verval raakt en gelukkig nadien volledig gerestaureerd behouden blijft.

In Luxemburg-Stad hadden we de relatie met de Oranje Nassau familie al gezien. In dit kasteel zien we dat opnieuw terugkomen in de stamboom kamer. Bijzonder om te zien dat Luxemburg en Nederland ooit samen één verenigd koninkrijk was.

Een bezoekje aan kasteel Vianden vonden wij zeker de moeite waard. Zowel de kamers als het uitzicht over Vianden is erg mooi. Na 21 dagen, eerst Duitsland en daarna Luxemburg, zit helaas onze vakantie erop. We hadden graag nog veel langer willen doorgaan met onze reis. Voor ons gevoel zijn we eigenlijk pas net vertrokken.

Lees onze tips over:
Alles wat je nodig hebt voor een comfortabele camperreis